Fisher i More nadal nie chcą podpisać dokumentu uznającego zwierzchnictwo Henryka. Cromwell stara się namówić rodzinę More'a, aby przekonała go do zmiany zdania. Jego żona, Alice, błaga go, by ratował swe życie. Ambasador Chapuys informuje Katarzynę, że na mocy ustawy o zdradzie stanu są podstawy do egzekucji Fishera i More'a. Anna roni ciążę. More pozostaje nieugięty. Fisher zostaje oskarżony o zdradę stanu i skazany na śmierć. Kraj dzieli się po egzekucji Fishera. Sir Richard Rich, na rozkaz Cromwella ma skonfiskować wszystkie księgi i dokumenty byłego kanclerza. Odbywa się proces More'a, gdzie główną rolę odgrywają materiały zebrane przez Richa. More zostaje skazany na śmierć przez ścięcie głowy.

Śmierć More'a i kard. Fishera powoduje, że papież Paweł III ogłasza Henryka heretykiem. Coraz więcej osób uważa, że egzekucja ta była zwykłym morderstwem. Cromwell twierdzi, że w wielu angielskich kościołach panowała korupcja. Abp Cranmer wysuwa propozycje nowych nominacji w Kościele. Henryk chce, aby Elżbieta została uznana za jego prawowitą córkę. Obiecuje jej rękę Karolowi, synowi Franciszka I. Anna boi się o życie swoje i córki, gdyż Brereton nadal usiłuje pozbawić ją życia. Do Anglii przybywa francuski admirał Chabot, który zatrzymuje się u Brandona. Spotyka się z królem podczas balu i informuje go, że Franciszek nie uznaje Elżbiety za prawowitą córkę i w związku z tym nie zgadza się na jej ślub ze swoim synem. Henryk obawia się izolacji w Europie, zastanawia się więc nad sensem związku z Anną. Sądzi, że to ona spiskuje przeciwko niemu i że to dzięki jej namowom zainicjował reformację.

Fisher i More nadal nie chcą podpisać dokumentu uznającego zwierzchnictwo Henryka. Cromwell stara się namówić rodzinę More'a, aby przekonała go do zmiany zdania. Jego żona, Alice, błaga go, by ratował swe życie. Ambasador Chapuys informuje Katarzynę, że na mocy ustawy o zdradzie stanu są podstawy do egzekucji Fishera i More'a. Anna roni ciążę. More pozostaje nieugięty. Fisher zostaje oskarżony o zdradę stanu i skazany na śmierć. Kraj dzieli się po egzekucji Fishera. Sir Richard Rich, na rozkaz Cromwella ma skonfiskować wszystkie księgi i dokumenty byłego kanclerza. Odbywa się proces More'a, gdzie główną rolę odgrywają materiały zebrane przez Richa. More zostaje skazany na śmierć przez ścięcie głowy.

Śmierć More'a i kard. Fishera powoduje, że papież Paweł III ogłasza Henryka heretykiem. Coraz więcej osób uważa, że egzekucja ta była zwykłym morderstwem. Cromwell twierdzi, że w wielu angielskich kościołach panowała korupcja. Abp Cranmer wysuwa propozycje nowych nominacji w Kościele. Henryk chce, aby Elżbieta została uznana za jego prawowitą córkę. Obiecuje jej rękę Karolowi, synowi Franciszka I. Anna boi się o życie swoje i córki, gdyż Brereton nadal usiłuje pozbawić ją życia. Do Anglii przybywa francuski admirał Chabot, który zatrzymuje się u Brandona. Spotyka się z królem podczas balu i informuje go, że Franciszek nie uznaje Elżbiety za prawowitą córkę i w związku z tym nie zgadza się na jej ślub ze swoim synem. Henryk obawia się izolacji w Europie, zastanawia się więc nad sensem związku z Anną. Sądzi, że to ona spiskuje przeciwko niemu i że to dzięki jej namowom zainicjował reformację.

Katarzyna bardzo niedomaga. Anna boi się o swoją przyszłość. Prześladują ją nocne koszmary i wciąż myśli o spisku. Dobiega końca inwentaryzacja kościelnych dóbr w Anglii. Cromwell, Cranmer i Boldyn uważają, że majątek powinien być skonfiskowany na rzecz królewskiego skarbu. Cromwell zatrudnia we Francji protestanckich najemników do walki z reliktami katolicyzmu w Anglii. Król i Brandon jadą na polowanie. Nocują w majątku arystokraty, sir Johna Seymoura, który walczył u boku Henryka we Francji. Annę niepokoją czystki, jakich Cromwell dopuszcza się w Kościele. Przestrzega go przed rozpoczynaniem antykatolickiej krucjaty. Katarzyna umiera w ramionach swojej dwórki, Elizabeth Darrell, która popełnia samobójstwo. Po śmierci Katarzyny Anna czuje się prawowitą, nową królową Anglii, która w dodatku znowu oczekuje kolejnego potomka. Sir Boleyn wchodzi w spór z Cromwellem.

Śmierć More'a i kard. Fishera powoduje, że papież Paweł III ogłasza Henryka heretykiem. Coraz więcej osób uważa, że egzekucja ta była zwykłym morderstwem. Cromwell twierdzi, że w wielu angielskich kościołach panowała korupcja. Abp Cranmer wysuwa propozycje nowych nominacji w Kościele. Henryk chce, aby Elżbieta została uznana za jego prawowitą córkę. Obiecuje jej rękę Karolowi, synowi Franciszka I. Anna boi się o życie swoje i córki, gdyż Brereton nadal usiłuje pozbawić ją życia. Do Anglii przybywa francuski admirał Chabot, który zatrzymuje się u Brandona. Spotyka się z królem podczas balu i informuje go, że Franciszek nie uznaje Elżbiety za prawowitą córkę i w związku z tym nie zgadza się na jej ślub ze swoim synem. Henryk obawia się izolacji w Europie, zastanawia się więc nad sensem związku z Anną. Sądzi, że to ona spiskuje przeciwko niemu i że to dzięki jej namowom zainicjował reformację.

Katarzyna bardzo niedomaga. Anna boi się o swoją przyszłość. Prześladują ją nocne koszmary i wciąż myśli o spisku. Dobiega końca inwentaryzacja kościelnych dóbr w Anglii. Cromwell, Cranmer i Boldyn uważają, że majątek powinien być skonfiskowany na rzecz królewskiego skarbu. Cromwell zatrudnia we Francji protestanckich najemników do walki z reliktami katolicyzmu w Anglii. Król i Brandon jadą na polowanie. Nocują w majątku arystokraty, sir Johna Seymoura, który walczył u boku Henryka we Francji. Annę niepokoją czystki, jakich Cromwell dopuszcza się w Kościele. Przestrzega go przed rozpoczynaniem antykatolickiej krucjaty. Katarzyna umiera w ramionach swojej dwórki, Elizabeth Darrell, która popełnia samobójstwo. Po śmierci Katarzyny Anna czuje się prawowitą, nową królową Anglii, która w dodatku znowu oczekuje kolejnego potomka. Sir Boleyn wchodzi w spór z Cromwellem.

Henryk prosi Annę, by Jane Seymour została jedną z jej panien dworu. Chapuys informuje Breretona, że sekcja zwłok Katarzyny wykazała, że została ona otruta. Henryk liczy, że śmierć pierwszej żony umożliwia mu zawarcie nowego małżeństwa. Ambasador Chapuys mówi mu, że cesarz postara się przekonać papieża do uznania Anny i niepodpisywania ekskomuniki oraz że tron powinna odziedziczyć Maria, a nie Elżbieta. Henryk wyznaje miłość Jane. Paweł III informuje króla Francji, że zamierza ekskomunikować Henryka. Prosi, by król wyruszył z wojskiem na podbój Anglii. Henryk zostaje poważnie ranny podczas turnieju rycerskiego zorganizowanego, by oczarować Jane. Cromwell bierze pod uwagę, że Henryk może nie wyzdrowieć, więc rozwiązuje parlament. Jednak król wraca do zdrowia. Ostrzega Annę, że jeżeli nie urodzi syna, to poniesie surowe konsekwencje. Otwarcie adoruje też Jane, nie kryjąc się przed Anną. Cromwell mówi Chapuysowi, że chce doprowadzić do sojuszu Anglii z Francją. Anna traci dziecko. Król sądzi, że jest opętany przez czarownicę. Chce mieć nową żonę.

Katarzyna bardzo niedomaga. Anna boi się o swoją przyszłość. Prześladują ją nocne koszmary i wciąż myśli o spisku. Dobiega końca inwentaryzacja kościelnych dóbr w Anglii. Cromwell, Cranmer i Boldyn uważają, że majątek powinien być skonfiskowany na rzecz królewskiego skarbu. Cromwell zatrudnia we Francji protestanckich najemników do walki z reliktami katolicyzmu w Anglii. Król i Brandon jadą na polowanie. Nocują w majątku arystokraty, sir Johna Seymoura, który walczył u boku Henryka we Francji. Annę niepokoją czystki, jakich Cromwell dopuszcza się w Kościele. Przestrzega go przed rozpoczynaniem antykatolickiej krucjaty. Katarzyna umiera w ramionach swojej dwórki, Elizabeth Darrell, która popełnia samobójstwo. Po śmierci Katarzyny Anna czuje się prawowitą, nową królową Anglii, która w dodatku znowu oczekuje kolejnego potomka. Sir Boleyn wchodzi w spór z Cromwellem.

Henryk prosi Annę, by Jane Seymour została jedną z jej panien dworu. Chapuys informuje Breretona, że sekcja zwłok Katarzyny wykazała, że została ona otruta. Henryk liczy, że śmierć pierwszej żony umożliwia mu zawarcie nowego małżeństwa. Ambasador Chapuys mówi mu, że cesarz postara się przekonać papieża do uznania Anny i niepodpisywania ekskomuniki oraz że tron powinna odziedziczyć Maria, a nie Elżbieta. Henryk wyznaje miłość Jane. Paweł III informuje króla Francji, że zamierza ekskomunikować Henryka. Prosi, by król wyruszył z wojskiem na podbój Anglii. Henryk zostaje poważnie ranny podczas turnieju rycerskiego zorganizowanego, by oczarować Jane. Cromwell bierze pod uwagę, że Henryk może nie wyzdrowieć, więc rozwiązuje parlament. Jednak król wraca do zdrowia. Ostrzega Annę, że jeżeli nie urodzi syna, to poniesie surowe konsekwencje. Otwarcie adoruje też Jane, nie kryjąc się przed Anną. Cromwell mówi Chapuysowi, że chce doprowadzić do sojuszu Anglii z Francją. Anna traci dziecko. Król sądzi, że jest opętany przez czarownicę. Chce mieć nową żonę.

Cromwell jedzie jako posłaniec króla do Edwarda Seymoura. Ma przekazać, że Henryk będzie oficjalnie adorował jego siostrę, Jane. Anna prosi francuskiego ambasadora, by przekonał króla Franciszka do uznania Elżbiety za następczynię króla. Cromwell chce rozwiązać wszystkie zakony w Anglii i przejąć ich majątki na rzecz króla. Anna ostrzega go, by nie przekraczał granicy w walce z Kościołem katolickim. Boleyn woli, by Anna nie naciskała na sojusz z Francją i skupiła się na poprawieniu stosunków z cesarzem Niemiec. Chapuys ujawnia królowi, że Maria ma zostać jego następczynią, a Henryk wesprzeć cesarza Niemiec podczas wojny z Francją. Brandon chce zdyskredytować Annę. Dzieli się z królem plotkami o jej rzekomych romansach. Sir Richard Rich i Cromwell przeprowadzają śledztwo. Madge zeznaje, że była świadkiem flirtów Anny z Norrisem, Breretonem, Smeatonem i George'em. Smeaton wskutek tortur składa oszczercze zeznania. Na ich podstawie Norris, Brereton, George i Wyatt oraz Anna zostają aresztowani. Wyatt zostaje uniewinniony. Anna jest świadkiem egzekucji pozostałych oskarżonych.

Henryk prosi Annę, by Jane Seymour została jedną z jej panien dworu. Chapuys informuje Breretona, że sekcja zwłok Katarzyny wykazała, że została ona otruta. Henryk liczy, że śmierć pierwszej żony umożliwia mu zawarcie nowego małżeństwa. Ambasador Chapuys mówi mu, że cesarz postara się przekonać papieża do uznania Anny i niepodpisywania ekskomuniki oraz że tron powinna odziedziczyć Maria, a nie Elżbieta. Henryk wyznaje miłość Jane. Paweł III informuje króla Francji, że zamierza ekskomunikować Henryka. Prosi, by król wyruszył z wojskiem na podbój Anglii. Henryk zostaje poważnie ranny podczas turnieju rycerskiego zorganizowanego, by oczarować Jane. Cromwell bierze pod uwagę, że Henryk może nie wyzdrowieć, więc rozwiązuje parlament. Jednak król wraca do zdrowia. Ostrzega Annę, że jeżeli nie urodzi syna, to poniesie surowe konsekwencje. Otwarcie adoruje też Jane, nie kryjąc się przed Anną. Cromwell mówi Chapuysowi, że chce doprowadzić do sojuszu Anglii z Francją. Anna traci dziecko. Król sądzi, że jest opętany przez czarownicę. Chce mieć nową żonę.

Dynastia Tudorów 2

Zdjęcia:

Kiedy w programie: