Katarzyna Parr przyjmuje swoją nową rolę i zgadza się być kochającą macochą dla dzieci Henryka, zwłaszcza Edwarda i Elisabeth. Król, troszcząc się o syna, prosi go, aby przebywał z daleka od pałacu. Wyznacza Brandona na dowódcę armii i oddaje się przygotowaniom do najazdu na Francję. Swoją inwazję chce rozpocząć od zdobycia ważnego strategicznie miasta Boulogne. Pod nieobecność Henryka rządy ma sprawować Katarzyna. Biskup Gardiner, który podejrzewa młodą żonę króla o sympatyzowanie z luteranami, nie jest zachwycony tą sytuacją.

Podczas gdy Katarzyna próbuje utrzymać spokój w Londynie, Henryk zmaga się z wybuchem dyzenterii wśród jego wojsk oblegających Boulogne. Król powoli traci cierpliwość, zwłaszcza kiedy docierają do niego wieści o sukcesach wojennych cesarza. W końcu oskarża jednego ze swoich podwładnych o kłamstwa mające zamaskować tchórzostwo oddziałów. Zgodnie z nowym rozkazem Henryka wszyscy jego ludzie mają stawić się do walki. Tymczasem Katarzyna musi powstrzymać biskupa Gardinera, który pragnie pozbyć się z pałacu wszystkich protestantów. Brandon wypuszcza rannego ojca Brigitte, jednak w zamian przetrzymuje w niewoli samą dziewczynę. Treviso nadzoruje detonację ładunków wybuchowych pod Boulogne.

Po powrocie Henryk dowiaduje się, że oddziały, które pozostawił w Boulogne, odniosły poważne straty podczas ataku na francuski konwój. W tej sytuacji król odbiera dowództwo Surreyowi i przekazuje je Hertfordowi. Oprócz problemów za granicą władca musi się też zmierzyć z rosnącym niezadowoleniem na tle religijnym. Okazuje się, że buntownicy mogą liczyć na wsparcie samej królowej Katarzyny. Biskup Gardiner dostaje zgodę na przesłuchanie młodej protestantki, Anne Askew. Tymczasem Surrey musi wytłumaczyć się ze swoich działań we Francji. Korzystając z okazji mężczyzna wyraża obawę co do tego, kto obejmie rządy, jeżeli Henryk umrze, zanim książę Edward osiągnie pełnoletniość.

Podczas gdy Katarzyna próbuje utrzymać spokój w Londynie, Henryk zmaga się z wybuchem dyzenterii wśród jego wojsk oblegających Boulogne. Król powoli traci cierpliwość, zwłaszcza kiedy docierają do niego wieści o sukcesach wojennych cesarza. W końcu oskarża jednego ze swoich podwładnych o kłamstwa mające zamaskować tchórzostwo oddziałów. Zgodnie z nowym rozkazem Henryka wszyscy jego ludzie mają stawić się do walki. Tymczasem Katarzyna musi powstrzymać biskupa Gardinera, który pragnie pozbyć się z pałacu wszystkich protestantów. Brandon wypuszcza rannego ojca Brigitte, jednak w zamian przetrzymuje w niewoli samą dziewczynę. Treviso nadzoruje detonację ładunków wybuchowych pod Boulogne.

Po powrocie Henryk dowiaduje się, że oddziały, które pozostawił w Boulogne, odniosły poważne straty podczas ataku na francuski konwój. W tej sytuacji król odbiera dowództwo Surreyowi i przekazuje je Hertfordowi. Oprócz problemów za granicą władca musi się też zmierzyć z rosnącym niezadowoleniem na tle religijnym. Okazuje się, że buntownicy mogą liczyć na wsparcie samej królowej Katarzyny. Biskup Gardiner dostaje zgodę na przesłuchanie młodej protestantki, Anne Askew. Tymczasem Surrey musi wytłumaczyć się ze swoich działań we Francji. Korzystając z okazji mężczyzna wyraża obawę co do tego, kto obejmie rządy, jeżeli Henryk umrze, zanim książę Edward osiągnie pełnoletniość.

Król domyśla się, że jego dni są już policzone. Tymczasem na dworze panuje napięta atmosfera. Wszystko to sprawia, że Henryk decyduje się na zawarcie pokoju z Francją. Admirał D'Annebault z radością przyjmuje rozejm, jednak nie wie, co odpowiedzieć na propozycję, aby jego państwo wraz z Anglią wypowiedziało wojnę katolicyzmowi. Hertford, chcąc umocnić swoją pozycję, prosi Bandona o poparcie. Podczas gdy schorowany Brandon unika opowiedzenia się po którejkolwiek ze stron, Gardiner wprowadza w życie swój plan, którego celem jest aresztowanie królowej i innych zwolenników protestanckich reform. Zawiadomiona o jego knowaniach, Katarzyna próbuje zyskać zaufanie Henryka.

Po powrocie Henryk dowiaduje się, że oddziały, które pozostawił w Boulogne, odniosły poważne straty podczas ataku na francuski konwój. W tej sytuacji król odbiera dowództwo Surreyowi i przekazuje je Hertfordowi. Oprócz problemów za granicą władca musi się też zmierzyć z rosnącym niezadowoleniem na tle religijnym. Okazuje się, że buntownicy mogą liczyć na wsparcie samej królowej Katarzyny. Biskup Gardiner dostaje zgodę na przesłuchanie młodej protestantki, Anne Askew. Tymczasem Surrey musi wytłumaczyć się ze swoich działań we Francji. Korzystając z okazji mężczyzna wyraża obawę co do tego, kto obejmie rządy, jeżeli Henryk umrze, zanim książę Edward osiągnie pełnoletniość.

Król domyśla się, że jego dni są już policzone. Tymczasem na dworze panuje napięta atmosfera. Wszystko to sprawia, że Henryk decyduje się na zawarcie pokoju z Francją. Admirał D'Annebault z radością przyjmuje rozejm, jednak nie wie, co odpowiedzieć na propozycję, aby jego państwo wraz z Anglią wypowiedziało wojnę katolicyzmowi. Hertford, chcąc umocnić swoją pozycję, prosi Bandona o poparcie. Podczas gdy schorowany Brandon unika opowiedzenia się po którejkolwiek ze stron, Gardiner wprowadza w życie swój plan, którego celem jest aresztowanie królowej i innych zwolenników protestanckich reform. Zawiadomiona o jego knowaniach, Katarzyna próbuje zyskać zaufanie Henryka.

Dynastia Tudorów 4

Zdjęcia:

Kiedy w programie: